ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΟΕΑ ΣΤΟ ERZINCAN

Από δημοσίευση στα SV-NEA από τον Σάκη Εξαρχόπουλο SV1EM

Το βράδυ του Σαββάτου 14-3-92 σε σύσκεψη υπηρεσιακών παραγόντων στον Ο.Α.Σ.Π. αποφασίστηκε η αποστολή Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στη σεισμόπληκτη περιοχή του Erzincan της ανατολικής Τουρκίας.

Στην αποστολή αυτή αποφασίστηκε μετά πό πρόταση του κ.κ. Λαμνή (επ/γό ΕΜΑΚ) & Χολέβα (μηχ/κό ΟΑΣΠ), να κληθεί και Ομάδα Έκτακτης Ανάγκης της Ε.Ε.Ρ. για να αναλάβει την τηλεπικοινωνιακή σύνδεση της Ε.Ο.Δ. με την Ελλάδα. Έτσι στις 22:30 ειδοποιήθηκε σχετικά από τον κ. Λαμνή ο Αντώνης Δαλάτσης SV1GH ο οποίος ενημέρωσε αμέσως τηλεφωνικά το μέλος της Ο.Ε.Α. Σωτήρη SV1BDO. Μετά από μερικά τηλεφωνήματα του SV1BDO μέχρι τις 22:45 είχαν ενημερωθεί οι Τάσος SV1RD (ΕΣΕΑΝ) & Διονύσης SV1ZJ (ΕΣΕΑΝ) που βρισκόταν στο QRL, ακόμη έγινε προσπάθεια να ενημερωθεί και ο Σάκης SV1EM αλλά έλειπε από το σπίτι.

Έτσι επειδή ο χρόνος πίεζε, οι Τάσος SV1RD και Σωτήρης SV1BDO πήγαν σε μία mini-σύσκεψη προετοιμασίας στον Ο.Α.Σ.Π. με τους κ. Κατσικαδέλλη (Δ/ντή ΟΑΣΠ) και Κ. Χολέβα. Αφού καθορίστηκαν οι λεπτομέρειες, ο Τάσος SV1RD πήγε στο QTH του Σάκη SV1EM που εν τω μεταξύ είχε επιστρέψει και αφού συμφωνήθηκε να συμμετέχουν στην αποστολή οι SV1RD & SV1BDO, αποφασίστηκε να πάρουν μαζί τους τα παρακάτω μηχανήματα:

 

Υλικά Ιδιοκτήτης
Πομποδέκτης βραχέων GCR-250 ΕΕΡ
Πομποδέκτης VHF/UHF ICOM IC-3200 ΕΕΡ
Γεννήτρια SONNETT 220 VAC/500W ΕΕΡ
Κεραία VHF/UHF DIAMOND & coaxial ΕΕΡ
Κεραία δίπολα βραχέων & coaxial ΕΕΡ
Φορητό computer AMSTRAD PPC512 ΕΕΡ
TNC Packet -rtty- amtor KAM ΕΕΡ
Φορητός εκτυπωτής KODAK ΕΕΡ
Τροφοδοτικό 12VDC-10A ΕΕΡ
Μπαταρία 12V-16AH SV1EM
Δυο φορητά YAESU FT-23 SV1RD-SV1BDO
Εφεδρικές μπαταρίες FT-23 SV1EM
Ταχυφορτιστής μπαταριών FT-23 SV1EM
Τροφοδοτικό FT-23 PA-6 SV1EM
Αλουμινένιος ιστός & αντηρίδες EEP

Εν τω μεταξύ στις 23:30 περίπου, ενημερώνεται τηλεφωνικά ο πρόεδρος της Ε.Ε.Ρ. για τα γεγονότα, από τον SV1ΕΜ.

Στις ΟΙ:30 της 15/3/92 οι SV1ΕΜ & SV1GH ξεκινούν για να μεταφέρουν με τα αυτοκίνητά τους τους SV1RD & SV1BDO αντίστοιχα, στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας, μαζί με τον εξοπλισμό, ενώ χρέη Τ.Κ. κάνει ο SV1ΑΜΥ με, την βοήθεια του SV1BDS.

Στο αεροδρόμιο βρισκόταν ήδη:
α) Τριμελές κλιμάκιο του ΟΑΣΠ με επικεφαλής τον Πολ. Μηχ/κό κ. Κώστα Χολεβα,
β) 25 πυροσβέστες της ΕΜΑΚ (με ενα JEEP & ενα φορτηγό με ρυμουλκούμενη γεννήτρια) & επικεφαλής τον επ/γό κ. Μιχάλη Λαμνή,
γ) 20 άτομα ιατροί-τεχνικοί-νοσηλ. προσωπικό (με ένα ασθενοφόρο & μια κινητή χειρουργική μονάδα) & επικεφαλής τον χειρούργο κ. Π. Θεοδοσίου, όπως &
δ) 20 δημοσιογράφοι & φωτογράφοι που θα συνόδευαν την αποστολή. Σε λίγο όλος ο εξοπλισμός αυτοκίνητα κ.λ.π. άρχισαν να φορτώνονται στα δύο C-130 που θα μετέφεραν την αποστολή στη σεισμόπληκτη περιοχή, με προγραμματισμένη ώρα αναχώρησης την 03:00.
Διάφορες χρονοβόρες διαδικασίες όμως, όπως η έλλειψη διαβατηρίων από μερικούς δημοσιογράφους καθώς και η μη ύπαρξη ομαδικού διαβατηρίου, ροκάνισαν τον χρόνο, με αποτέλεσμα η αναχώρηση να γίνει τελικά στις 07:50 το πρωί.

Αμέσως μετά την απογείωση των Α/Φ, άρχισε από την Ε.Σ.Ε.ΑΝ. η πλήρης κινητοποίηση των Ο.Ε.Α. Κανονίστηκαν βάρδιες ακροάσεως στα 20m (14.285 khz). στα 40m (7.088 khz) καθώς επίσης και στους 145.200 khz & RU 1 για ενημέρωση και συντονισμό των λοιπών συναδέλφων. Τον ρόλο του Τηλεπικοινωνιακού Κέντρου ανέλαβαν εναλλάξ οι SV1ΕΜ, SV3AGQ, SV3ALΑ, SV1ZJ. Χρέη Γραφείου Σημάτων (δηλαδή διαχείριση των εισερχομένων-εξερχομένων μηνυμάτων και επικοινωνία με τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες) ανέλαβε ο έφορος της Ε.Σ.Ε.ΑΝ. SV1ΕΜ. Σε συνεννόηση με μέλη του Δ.Σ. της Ε.Ε.Ρ. ο SV1ΕΜ έδωσε σχετική ανακοίνωση στον SV1ΗΕ η οποία και μεταδόθηκε στην Κυριακάτικη ενημερωτική εκπομπή.

Από τις 12:00 άρχισε κανονικά, η ακρόαση στις πιο πάνω συχνότητες, όπως επίσης και στους 14.270 khz, όπου όπως διαπιστώσαμε λειτουργούσε ήδη δίκτυο των Τούρκων συναδέλφων από την πληγείσα περιοχή. Σε διαδοχικές επικοινωνίες που είχαμε με τον Τούρκο net-controller ΤΑ1ΑΖ πληροφορηθήκαμε ότι στο Erzincan λειτουργούσαν οι ΤΑ1Ε/9 Αzίz, ΤΑ1ΒΕ/9 Ertan, TA2BU/9 Hussein & ΤΑ1CCV/9 Abdulah. Ενημερώσαμε δε τους ΤΑ για την επικείμενη άφιξη της Ελληνικής ομάδας διασώσεως, έτσι ώστε μόλις φθάσουν να τους εξυπηρετήσουν σε ό,τι χρειασθούν.

Εν τω μεταξύ η Ελληνική ομάδα στις 11:00 προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Erzurum της ανατολικής Τουρκίας, 220 km ανατολικά από το Erzincan που το Α/Δ ήταν κλειστό λόγω καιρού.
Το χιόνι γύρω από Α/Δ του Erzurum ξεπερνούσε το 1 m και η θερμοκρασία ήταν -1 °C. Ύστερα από διατυπώσεις 2 περίπου ωρών με τις αρχές, αναχώρησαν στις 13:00 για Erzincan.

Η πομπή αποτελείτο από 2 αστικά λεωφορεία για την μεταφορά του προσωπικού και ένα Φορτηγό για τα εφόδια που τους παραχώρησαν Τουρκικές αρχές, ένα ασθενοφόρο συν μια κινητή χειρουργική μονάδα, ένα τζιπ συν ένα Φορτηγό με ρυμουλκούμενη γεννήτρια (Π.Υ.) και ένα τζίπ του Ο.Α.Σ.Π. Αν και όλα τα οχήματα της Ελληνικής αποστολής ήταν ασυρματοφόρα, η Ο.Ε.Α. ανέλαβε την μεταξύ τους επικοινωνία διότι οι ασύρματοί τους λειτουργούσαν σε διαφορετικές συχνότητες και ιδιαίτερα τα ασθενοφόρα του Ε.Κ.Α.Β. δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν ούτε μεταξύ τους γιατί λειτουργούσαν με split (έχουν repeater στην Αθήνα).

Στις 17.30 η πομπή έφθασε στην κεντρική πλατεία του Erzincan, 5 λεπτά αργότερα ο SV1RD/TA9 έστελνε στην Αθήνα, από τον ασύρματο των Τούρκων συναδέλφων που τους περίμεναν, Το μήνυμα ότι έφθασαν όλοι και είναι καλά (RS=57).

Μετά από αυτό η Ε.Ο.Δ. (Ελληνική Ομάδα Διασώσεως) αναχώρησε για το σημείο όπου θα διανυκτέρευε, το οποίο απείχε 3 χλμ. από την κεντρική πλατεία. Το κτίριο ήταν η σχολή μηχανικών πολεοδομίας και πολύ καλή κατασκευή. Αφού άφησαν τα υλικά τους το κλιμάκιο της ΟΕΑ επέστρεψε στο shack των Τούρκων Ρ/Ε γιο συνεννοήσεις. Εκεί, μετά από μια σύντομη εκτίμηση της κατάστασης αποφασίσθηκε να συστεγασθούν με τους Τούρκους Ρ/Ε στις σκηνές που είχε παραχωρήσει η τουρκική Πολιτική Άμυνα (Civil Defence), έτσι ώστε να υπάρχουν αρκετοί χειριστές και να καλύπτονται όλο το 24ωρο. καθώς και εναλλακτικές λύσεις σε περίπτωση πιθανής βλάβης κάποιου από τα μηχανήματα.

Το βράδυ της ίδιας μέρας έγινε πάλι QSO μεταξύ του κλιμακίου στο Εrzίπcan και της ΟΕΑ στην Αθήνα (SV1ZJ) στους 10.108 ΜΗΖ (RS 58) όπου. αφού ο SV1RD μαζί με τον κ. Xολέβα, μας διαβεβαίωσαν ότι όλοι είναι καλά και τα γραφειοκρατικά προβλήματα αντιμετωπίσθηκαν, ζήτησαν να ειδοποιηθούν οι οικείοι των μελών της αποστολής.

Στο σημείο αυτό πρέπει να τονισθεί ότι όλα τα μέλη και όχι μόνον, της ΟΕΑ που συμμετείχαν στο emergency από την Αθήνα, έδειξαν καθ’ όλη την διάρκειά του, υψηλό βαθμό ετοιμότητας, αυτοπειθαρχία και αυταπάρνηση με αποτέλεσμα καθ’ όλη την διάρκεια παραμονής της Ε.Ο.Δ. στο Erzincan να υπάρχει συνεχής ακρόαση σχεδόν όλο το 24ωρο στους 7.090 ΜΗΖ, 14.270 ΜΗΖ καθώς και στην μπάντα των 30 μέτρων. Σε γενικές γραμμές για την πρωινή βάρδια υπεύθυνη ήταν η SV3AGQ με τον SV3ALA επικουρούμενοι από τους SV1BDS, SV1ZJ, SV1OI & SV8QG. Την απογευματινή βάρδια κάλυπταν οι SV1ΕΜ που είχε και την γενικότερη ευθύνη της επιχείρησης, με τους SV1BDS, SV1FH, SV1FJ, SV1AMY, SV1AJV, SV1TN, SV8BSA, SV8XF, SV1GH & SV2AHT από την Θεσσαλονίκη. Την δε βραδυνή βάρδια ο SV1ΕΜ και οι SV9BME, SV1APA & SV1ZJ. Στην όλη προσπάθεια σημαντική υπήρξε η βοήθεια που πρόσφεραν και ραδιοερασιτέχνες μη μέλη της ΟΕΑ όπως ο SV1ΟΕ που γνώριζε και την Τουρκική γλώσσα, ο SV1LΚ όταν η διάδοση ήταν δύσκολη & ο SV1ΥU. Ακόμη όλοι εκείνοι οι ραδιοερασιτέχνες που παρακολουθώντας προσεκτικά τα δίκτυα εκτάκτου ανάγκης, παρέμεναν σε ακρόαση χωρίς να παρενοχλούν με άσκοπες παρεμβάσεις, βρισκόμενοι πάντα σε ετοιμότητα για να βοηθήσουν όταν χρειασθεί.

Την επόμενη μέρα Δευτέρα 16/3/92, στις 6 π.μ., μετά από 4-5 ώρες ύπνου σε θερμοκρασία -24°C, άρχισε η εγκατάσταση των συσκευών του κλιμακίου της ΟΕΑ στην ίδια σκηνή που είχαν εγκατασταθεί & οι Τούρκοι Ρ/Ε. Ιδιαίτερα χρήσιμη ήταν η γεννήτριά μας, γιατί μέχρι εκείνη την στιγμή οι ασύρματοι λειτουργούσαν με μπαταρίες. Στήθηκαν από την δική μας πλευρά μια inverted-V για τα 40 μέτρα, ενώ από την πλευρά των Τούρκων υπήρχαν ήδη ένα δίπολο για τα 20 μέτρα και μια κάθετη για τα 30 μέτρα. Σε δύο ώρες περίπου, όλος ο εξοπλισμός της ΟΕΑ βρισκόταν σε λειτουργία. Ο μαραθώνιος των Ραδιομηνυμάτων μεταξύ των Ελληνικών κρατικών υπηρεσιών και της Ε.Ο.Δ. άρχισε (αποστολή εφοδίων, χρημάτων για καύσιμα κατάσταση επιβιβάσεως επιστρεφόντων κ.λ.π.) που χάρις στην υπευθυνότητα των ραδιοερασιτεχνών ήταν απρόσκοπτος και ταχύτατος.
(Συνολικά διακινήθηκαν είκοσι δύο επείγοντα και υπερεπείγοντα Ραδιομηνύματα μεταξύ Ο.Α.Σ.Π., Αρχηγείο Π.Σ., Ε.Κ.Α.Β., Υπουργείου Υγείας-Πρόνοιας, Γ.Ε.Α. και της Ε.Ο.Δ. στο Erzincan).

Κατά τις 11:00 παρουσιάστηκε ένα πρόβλημα από το Τουρκικό Υπουργείο Συγκοινωνιών, συγκεκριμένα οι 4 Τούρκοι συνάδελφοι (ΤΑ1Ε, ΤΑ1ΒΕ, ΤΑ2ΒU, ΤΑ1CCV) είχαν ζητήσει να χορηγηθεί στον κοινό σταθμό το διακριτικό TA9EQ (Earth-Quake), όμως η Ελλάδα δεν είχε υπογράψει με την Τουρκία την σχετική σύμβαση CEPT και οι Έλληνες Ρ/Ε δεν μπορούσαν να εκπέμψουν από τουρκικό έδαφος. Τελικά μετά από ενέργειες του ΤΑ1Ε το πρόβλημα παρακάμφθηκε και δόθηκε προφορικά η σχετική άδεια. Επιπλέον οι Τουρκικές αρχές θα στείλουν και επίσημο έγγραφο για τις εκπομπές αυτές.

Όμως υπήρξαν και τεχνικά προβλήματα (υπάρχει πάντα & ο νόμος του Merphy). Σε μια διακοπή ρεύματος για να μπει καύσιμο στην γεννήτρια, διαπιστώθηκε ότι η ασφάλεια του τροφοδοτικού κάηκε, παρά την αντικατάσταση το πρόβλημα συνεχίστηκε όταν για οποιονδήποτε λόγο γινόταν διακοπή των 220ν γιατί δεν υπήρχαν δίοδοι προστασίας, το αποτέλεσμα ήταν να καταργήσουν το τροφοδοτικό και να τροφοδοτήσουν τον εφεδρικό Heathkit HW-101 με 220ν. Από την ΟΕΑ της Αθήνας αποφασίσθηκε να σταλεί μαζί με τα εφόδια που θα πήγαιναν την άλλη μέρα με Α/φ C-130 και δεύτερο τροφοδοτικό το οποίο είχε προστασία από feedback της εξόδου .

Εν τω μεταξύ η Ε.Ο.Δ. είχε ήδη αρχίσει το έργο της σε δύο περιοχές, η πρώτη ήταν σε μια ολοκληρωτικά κατεστραμμένη τετραώροφη πολυκατοικία και η δεύτερη σε μια κατεστραμμένη πτέρυγα του Νομαρχιακού Νοσοκομείου της πόλης.

Στην πρώτη υπήρχαν ενδείξεις για ένα εγκλωβισμένο 8χρονο αγοράκι σε διαμέρισμα του 20υ ορόφου. Σημειωτέον ότι τα ερείπια είχαν ερευνηθεί προηγουμένως από συνεργεία και άλλων χωρών χωρίς αποτέλεσμα. Μετά από πολύωρες προσπάθειες έγινε δυνατή η ανάσυρση του παιδιού το οποίο όμως δυστυχώς ήταν νεκρό.

Στη δεύτερη ανέσυραν τα πτώματα του 34χρονου διευθυντή του νοσοκομείου και του 60χρονου πεθερού του, γιατρού επίσης στο ίδιο νοσοκομείο. Με το τέλος της επιχείρησης το πλήθος που παρακολουθούσε ξέσπασε σε χειροκροτήματα.

Αργά το βράδυ στάλθηκαν στην Αθήνα και οι πρώτες αναφορές από τους επικεφαλής των τριών κλιμακίων της ΕΟΔ (ΟΑΣΠ. ΕΜΑΚ, ΕΚΑΒ) προς τις προϊσταμένες τους αρχές.

Το κύριο θέμα που απασχόλησε την ΟΕΑ στην Αθήνα εκείνη την μέρα. ήταν η αποστολή συναλλάγματος στην Ε.Ο.Δ. για την αντιμετώπιση εξόδων για καύσιμα και η αποστολή βοήθειας με Α/Φ C-130 στην πληγείσα περιοχή. Όμως το ολοήμερο τρέξιμο της ΟΕΑ για να αποφασισθεί έγκαιρα από τους αρμόδιους σχετικά με την ώρα και τον τόπο άφιξης στην Τουρκία του αεροσκάφους που θα μετέφερε την βοήθεια και θα παρελάμβανε τους Έλληνες δημοσιογράφους που επέστρεφαν στην Αθήνα, αντικαταστάθηκε από ένα μαραθώνιο της Ελληνικής αποστολής, μόλις το μήνυμα έφτασε το βράδυ στο Erzincan. Έπρεπε εγκαίρως να διατεθεί λεωφορείο από τις τουρκικές αρχές που θα μετέφερε τους επιστρέφοντες στο Erzurum (200 χλμ μακριά).
Επειδή ήταν αναγκαίο να υπάρχει υπεύθυνος συνοδός για την ασφαλή μεταφορά στο Erzurum και την παραλαβή των δεμάτων που προορίζονταν για την ομάδα, ο SV1RD μαζί με τους επιστρέφοντες, ξεκίνησε στις 02:00 ! ! ! της 17/3/92 για Erzurum. Τελικά μετά από πιθανόν κακή συνεννόηση, το αεροσκάφος προσγειώθηκε στο Erzincan που έγινε και η εκφόρτωση της βοήθειας και τελικά μετά από αλλεπάλληλες συνεννοήσεις, πέταξε για το Erzurum (09:00) όπου έγινε η επιβίβαση και η παραλαβή του τροφοδοτικού της ΟΕΑ.

Η επιστροφή του SV1RD στο Εrzίπcan καθυστέρησε στο δρόμο κατά δύο ακόμη ώρες λόγω κατολίσθησης χιονιού (ΜΕΓΑΛΕ Merphy!!!) με αποτέλεσμα να φθάσει στις 16:00 το απόγευμα.

Εν τω μεταξύ από τις 02:00 το πρωί ο SV1ΒΟΟ σε συνεργασία με τον Aziz ΤΑ1Ε, προσπαθούν να θέσουν σε λειτουργία το Packet και το Iinear στο τηλεπικοινωνιακό όχημα (!) της Ερυθράς Ημισελήνου που είχε φθάσει εν τω μεταξύ από την Άγκυρα και βρισκόταν δίπλα στις δύο σκηνές. Το όχημα ήταν εξοπλισμένο με Π/Δ KENWOOD TS-94OS, QSK Iinear YAESU FL-7000, PC Iaptop, TNC ΚΑΜ AlI-mode, Αntenna tuner 3kw και τηλεσκοπικό πύργο 10 μέτρων προσαρμοσμένο στο πίσω μέρος.

Ύστερα από άκαρπες προσπάθειες 2 ωρών, αποφασίστηκε να συνεχίσουν το πρωί και μεταφερθήκαν στο αντίσκηνο να στήσουν τις ψηφιακές επικοινωνίες με τον εξοπλισμό της ΟΕΑ. Στις 05:00 το πρωί έκαναν το πρώτο QSO με AMTOR στο Aplink BBS του 9K2EC, όπου έστειλαν μήνυμα στους ραδιοερασιτέχνες όλου του κόσμου, που βοηθούσαν στις δύσκολες αυτές στιγμές. Στη συνέχεια συνδέθηκαν με το AMTOR του ΟΗΕ 4U1UΝ, και έγινε προσπάθεια να συνδεθούν και στην BBS του SV11W, ο οποίος μετά από ενέργειες των συναδέλφων στην Αθήνα είχε επιτρέψει την πρόσβαση από τα HF. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε δυνατό, λόγω του συνεχούς forwarding από άλλες BBS. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι η οθόνη LCD του Laptop, συχνά πάθαινε black-out λόγω της πολύ χαμηλής θερμοκρασίας (-25°C).

Από την Τρίτη 17/3/92 το έργο των σωστικών συνεργείων άρχισε να δυσχεραίνει λόγω της πληθώρας δομικών μηχανημάτων που δούλευαν απομακρύνοντας τα χαλάσματα. Από δημοσιογραφικές πληροφορίες έγινε επίσης γνωστό ότι υπήρξε έντονη διαμάχη μεταξύ του στρατιωτικού Διοικητή και του Νομάρχη. Συγκεκριμένα ο πρώτος ήθελε να σταματήσουν οι έρευνες και να ισοπεδωθούν τα μισογκρεμισμένα κτήρια, ενώ ο δεύτερος επέμενε για την συνέχιση των ερευνών. Τα περισσότερα ξένα συνεργεία αναχωρούσαν ή ανέμεναν να αναχωρήσουν. Ήδη εκτός του ιατρικού προσωπικού του ΕΚΑΒ, που είχε στήσει πλήρες εξωτερικό ιατρείο κοντά στα χαλάσματα του νοσοκομείου και παρείχε συνεχώς πρώτες βοήθειες, η ΕΜΑΚ δεν μπορούσε να συνεχίσει την διάσωση και έτσι μετά από παράκληση των Τουρκικών αρχών, ανάλαβε την αποπεράτωση μιας καινούργιας πτέρυγας του νοσοκομείου.

Αργά το βράδυ έφθασε στην Αθήνα το μήνυμα για την αποστολή 2 Α/φ που θα παρελάμβαναν την Ελληνική 0μάδα Διασώσεως.

Την Τετάρτη 18/3/92 η Ελληνική Ομάδα συνέχισε με εντατικούς ρυθμούς την επισκευή της πτέρυγας και στο τέλος της ημέρας είχε παραδοθεί έτοιμη να λειτουργήσει ολόκληρη η πτέρυγα του 1ου ορόφου και τμήμα του ισογείου.

Εν τω μεταξύ σφοδρή κακοκαιρία με χιόνι, έπληττε από το πρωί την Αθήνα και την Κωνσταντινούπολη και η πρόγνωση της ΕΜΥ έλεγε ότι από τα ξημερώματα της Πέμπτης το κύμα κακοκαιρίας θα έφθανε στο Erzincan. Εν τω μεταξύ το μήνυμα για την αποστολή των 2 Α/Φ καθυστερούσε και ο κίνδυνος πολυήμερου αποκλεισμού της ομάδας ήταν ορατός. Έτσι ο SV1EM ξεκίνησε μια σειρά επαφών με τις αρμόδιες υπηρεσίες και στις 15:00 εστάλη από την SV3AGQ το μήνυμα που ανέφερε πως το πρωί της 19/3/92 θα αναχωρήσουν τα 2 Α/φ (εκτός εάν υπάρχουν κακές καιρικές συνθήκες στο Erzincan!!!).

Αργά το βράδυ της Τετάρτης η διεύθυνση του Νοσοκομείου παρέθεσε ένα λιτό δείπνο προς τιμήν της Ελληνικής αποστολής, τιμή που δεν έγινε σε καμιά άλλη ξένη αποστολή. Μέσα σε μια ιδιαίτερα ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα ανακοινώθηκε ότι οι Τουρκικές αρχές αποφάσισαν να δώσουν το όνομα “ΑΘΗΝΑ” στην νέα πτέρυγα του Νοσοκομείου που επισκεύασαν οι Έλληνες διασώστες, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Οι Τούρκοι συνάδελφοι αποφάσισαν ότι θα αναχωρούσαν την Πέμπτη, μια και οι τηλεφωνικές επικοινωνίες είχαν σχεδόν αποκατασταθεί και ο ρόλος τους ήταν πλέον δευτερεύον. Έτσι άρχισε σιγά-σιγά το ξήλωμα των κεραιών & συσκευών.

Την στιγμή του αποχαιρετισμού με τους Τούρκους συναδέλφους στο χώρο που ήταν τα αντίσκηνα ήλθαν και ο ΑIex RW3DP μαζί με μέλη της ρωσικής αποστολής που είχαν φθάσει την προηγούμενη μέρα.

Τα μέλη της ΟΕΑ ευχαρίστησαν τους Τούρκους ραδιοερασιτέχνες για την πραγματικά πολύ φιλική και άψογη συνεργασία τους και δόθηκε η αμοιβαία δέσμευση να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για την σύσφιξη των σχέσεων των δύο ραδιοερασιτεχνικών κοινοτήτων. Ο Αzίz ΤΑ1Ε μάλιστα, που είναι και πρόεδρος της Τουρκικής Ενώσεως Ραδιοερασιτεχνών, πρότεινε να γίνει μια συνάντηση στη Θεσσαλονίκη (ενδιάμεσο απόστασης Κων/πολη-Αθήνα) με σκοπό την συνεργασία σε θέματα Emergency στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου/Ελλάδας/Τουρκίας/Ρωσίας/Αρμενίας κλπ. με πιθανό ενδιαφέρον των Ρώσων ραδιοερασιτεχνών, όπως επίσης και συνεργασία στην ψηφιακή δικτύωση των χωρών μας.

Πέμπτη 19/3/92. Η τελευταία επαφή της Ελληνικής αποστολής από το Erzincan έγινε στις 11:00 από τον σταθμό του Γερμανικού Ερυθρού Σταυρού που είχαν θέσει σε λειτουργία στο στάδιο της πόλης οι Γερμανοί ραδιοερασιτέχνες από την προηγούμενη. Με το τελευταίο ραδιομήνυμα Νο 22 τους έγινε γνωστό ότι εκείνη την στιγμή, το δύο Α/Φ αναχωρούσαν από την Ελευσίνα για να τους παραλάβουν. Έτσι στις 12:30 η πομπή -χωρίς πια τα τουρκικά λεωφορεία- ξεκίνησε για το αεροδρόμιο του Erzincan. Κατά την αναμονή στο αεροδρόμιο συναντήθηκαν και με τον Pierre Fouillant F6FMX, μέλος της εθελοντικής ομάδας βοηθείας COSI, που περίμενε επίσης για την αναχώρησή του.

Κλείνοντας θα θέλαμε να τονίσουμε την άριστη συνεργασία που αναπτύχθηκε μεταξύ της ΟΕΑ και των υπευθύνων αλλά και των μελών της Ελληνικής αποστολής, καθώς και μεταξύ της ΟΕΑ και των επικεφαλής των αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών, με τους οποίους βρισκόμαστε σε συνεχή συνεργασία καθ’ όλη την διάρκεια της κατάστασης Έκτακτης Ανάγκης. Ιδιαίτερη ικανοποίηση προκάλεσαν τα συγχαρητήρια του διευθυντή του ΟΑΣΠ κου Ι. ΚΑΤΣΙΚΑΔΕΛΛΗ, ο οποίος τόνισε ότι «πραγματικά, για πρώτη φορά έχουμε άριστη επικοινωνία με την ομάδα διάσωσης, ενώ σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν αντιμετωπίζαμε σοβαρά προβλήματα».

Τέλος θέλουμε εκ μέρους της Ε.Σ.Ε.Αν. να ευχαριστήσουμε όλους εκείνους τους συναδέλφους που διέθεσαν, πολύτιμο χρόνο, μηχανήματα, αγωνία και ξενύχτι ακόμα και αν η παρουσία τους ήταν σιωπηλή. Ακόμα εκείνους τους συναδέλφους που δούλεψαν να κρατηθούν οι συχνότητες καθαρές (σκούπα), έτρεξαν σε υπηρεσίες ή πήραν τηλέφωνα ή με οποιονδήποτε τρόπο ενεπλάκησαν στο γεγονός. Πρέπει ακόμα να τονισθεί η βοήθεια που πρόσφεραν οι ξένοι συνάδελφοι Ρ/Ε DJ0XC, OE6EEG, FD1ΜΕΖ, RV6HF, UV3ACQ και ιδιαίτερα, εκτός βέβαια του προσωπικού του ΤΑ9ΕQ, των Τούρκων Ρ/Ε: ΤΑ1ΑΖ, TA5C, TA1G, ΤΑ1Α, TA3AG, ΤΑ3Β, ΤΑ1ΚΑ/ρ, ΤΑ4Ε, ΤΑ3ΕΖ, ΤΑ2ΚΒ, ΤΑ8Α.

SV1EM

Ακολουθούν εικόνες από τον τύπο της εποχής:

Typos0036_Ριζοσ_20_3_92

Ριζοσπάστης 20/3/92

 

Ελεύθερος Τύπος 21/3/92

Ελεύθερος Τύπος 21/3/92

 

 

Τύπος της Κυριακής 22/3/92

Τύπος της Κυριακής 22/3/92